Na początku od naszych rodziców i opiekunów, a potem od wszystkich, których spotykamy.

Dorośli, swoim przykładem i rozmowami z dziećmi pokazują im:
jak reagować, na emocje innych ludzi,
jak je nazywać,
i jak sobie radzić z własnymi emocjami.

Bardzo ważne jest również to, jak dorośli traktują emocje dziecka: czy je nazywają, jak je opisują, czy oceniają, nagradzają lub karzą.

Zdarzają się również sytuacje, w których dorośli:

tłumią emocje zarówno swoje jak i dziecka,

nie rozmawiają o emocjach,

i uważają za niestosowne okazywanie emocji.


W ten sposób, oczywiście, dziecko będzie miało trudności z rozpoznawaniem emocji własnych i innych ludzi.  

Jest to zrozumienie siebie oraz umiejętność rozpoznawania i definiowania własnych emocji.

Zaburzenia w tym obszarze prowadzą do problemów w komunikacji z otoczeniem na wielu płaszczyznach.

Osoby takie nie potrafią nawiązywać relacji z innymi ludźmi w pracy i w życiu prywatnym lub:
* przyjmują postawę władczą i mają tendencję do tyranizowania otoczenia,
* odwrotnie, są nadmiernie uległe i wycofane.

Warto rozwijać empatię i poznawać emocje swoje i innych, ponieważ ludzie empatyczni odnoszą większe sukcesy w pracy i w życiu osobistym.  

Psychologowie wskazują na trzy grupy czynników, które mają największy wpływ na nasz poziom empatii. Są to:

Predyspozycje biologiczne
- naukowcy twierdzą, że wraz z innymi cechami dziedziczymy skłonność do silnego lub słabego współczucia nawet do 50%.
Ważny jest również nasz temperament. To także kolejna wrodzona cecha.

Predyspozycje psychologiczne
- na nasze zachowania emocjonalne mają wpływ m.in. nasze uczucia - relacje emocjonalne z najbliższą rodziną i oczywiście wzorce z dzieciństwa. Jeśli jako dzieci byliśmy wychowywani w poczuciu bezpieczeństwa, ale i odpowiedzialności za innych ludzi, nasz poziom empatii będzie wyższy, niż gdybyśmy byli np. przyzwyczajeni do tego, że nie ponosimy żadnych konsekwencji swoich działań.

Predyspozycje środowiskowe
Wielu badaczy psychologii uważa, że poziom empatii może zmieniać się wraz z wiekiem. Teorie na ten temat są bardzo różne.

Można jednak stwierdzić, że:
sposób, w jaki żyjemy i środowisko, w którym funkcjonujemy na co dzień, mają ogromny wpływ na naszą empatię.